کد مطلب:369853 شنبه 14 اسفند 1395 آمار بازدید:267
»»» فهرست کتاب
روش شناساندن حمد و ستایش
چنان كه گفته شد، یادآوری نعمت باید در پرتو حمد و ستایش صورت گیرد تا متربی به نعمت و بخشش‌های پی در پی منعم توجه كند. بنابراین باید حمد و سپاس را به متربی شناساند و او را نسبت به این شیوه‌ی تربیتی آشنا ساخت، زیرا اگر این شناسایی صورت نپذیرد، متربی از همه نعمت‌ها بهره‌مند شده، استفاده خواهد برد و در كمال غفلت به شكرگزاری نخواهد پرداخت و بدین ترتیب از مرز انسانیت به فرو دست غلتیده، به عالم حیوانیت روی می‌آورد: «الحمد لله الذی لو حبس عن عباده معرفة حمده علی ما ابلاهم من مننه المتتابعة و اسبغ علیهم من نعمه المتظاهرة لتصرفوا فی مننه فلم یحمدوه و توسعوا فی رزقه فلم یشكروه و لو كانوا كذلك لخرجوا من حدود الانسانیة الی حد اللبهیمیة فكانوا كما وصف فی محكم كتابه ان هم الا كالانعام بل هم ضل سبیلا» (دعای اول / 8)؛ سپاس خدایی را كه اگر بندگانش را از شناختن سپاسگزاری خود بر نعمت‌های پی در پی كه به ایشان داده و بخشش‌های پیوسته‌ای كه برای آن‌ها تمام گردانیده، بازمی‌داشت؛ هر آینه نعمت‌هایش را صرف نموده، او را سپاس نمی‌گزاردند و در روزی‌ای كه عطا فرموده گشایشی می‌یافتند [اما] شكرش را به جان می‌آوردند. و اگر چنین می‌بودند (كه شكر نمی‌كردند)، از حدود انسانیت به مرز حیوانیت روی می‌آوردند و چنان بودند كه در كتاب استوار خود وصف فرموده: ایشان جز مانند چارپایان نیستند؛ بلكه گمراه‌ترند.